There
was a farmer who sold a pound of butter to the baker.
One day the baker decided to weigh the butter to see if he was getting a pound and he found that he was not. This angered him and he took the farmer to court.
The judge asked the farmer if he was using any measure. The farmer replied, amour Honor, I am primitive. I don't have a proper measure, but I do have a scale."
The judge asked, "Then how do you weigh the butter?"
The farmer replied "Your Honor, long before the baker started buying butter from me, I have been buying a pound loaf of bread from him. Every day when the baker brings the bread, I put it on the scale and give him the same weight in butter. If anyone is to be blamed, it is the baker."
One day the baker decided to weigh the butter to see if he was getting a pound and he found that he was not. This angered him and he took the farmer to court.
The judge asked the farmer if he was using any measure. The farmer replied, amour Honor, I am primitive. I don't have a proper measure, but I do have a scale."
The judge asked, "Then how do you weigh the butter?"
The farmer replied "Your Honor, long before the baker started buying butter from me, I have been buying a pound loaf of bread from him. Every day when the baker brings the bread, I put it on the scale and give him the same weight in butter. If anyone is to be blamed, it is the baker."
What
is the moral of the story? We get back in life what we give to others. Whenever
you take an action, ask yourself this question: Am I giving fair value for the
wages or money I hope to make? Honesty and dishonesty become a habit. Some
people practice dishonesty and can lie with a straight face. Others lie so much
that they don't even know what the truth is anymore. But who are they
deceiving? Themselves
ഒരു കിലോ വെണ്ണ
കര്ഷകന് സ്ഥിരമായി ഒരു
കിലോ വീതം വെണ്ണ നിത്യവും റൊട്ടി ഉണ്ടാക്കുന്ന ആള്ക്ക് കൊടുത്തിരുന്നു.
തനിക്കു കിട്ടുന്ന വെണ്ണയുടെ
തൂക്കം ഒരു കിലോ ഇല്ല എന്ന സത്യം, ഇതറിയാന് വേണ്ടി തൂക്കം നോക്കിയപ്പോള് റൊട്ടി
ഉണ്ടാക്കുന്നയാള്ക്ക് മനസ്സിലായി.
കോപം അടക്കാനാവാതെ അയാള്
കര്ഷകനെ കോടതിയില് ഹാജരാക്കി.
തൂക്കം നോക്കാന് എന്തെങ്കിലും
അളവുകോല് ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് ന്യായാധിപന് ചോദിച്ചു.
കര്ഷകന് മറുപടി പറഞ്ഞു,
യുവര് ഓണര്, ഞാന് പ്രാചീനനാണ്. ഉചിതമായ അളവുകോല് ഇല്ലെങ്കിലും എനിക്ക്
അളവുണ്ട്.
കര്ഷകന് പറഞ്ഞു, യുവര്
ഓണര്, റൊട്ടി ഉണ്ടാക്കുന്ന ആള് എന്റെ കയ്യില് നിന്നും വെണ്ണ വാങ്ങിക്കാന്
തുടങ്ങിയത് മുതല് ഞാന് അയാളില് നിന്നും ഒരു കിലോ റൊട്ടി വാങ്ങിച്ചു വരുന്നു.
തുലാസില് റൊട്ടിയുടെ
തൂക്കത്തിന് തുല്യമായ വെണ്ണയാണ് ഞാന് കൊടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
ഇതില് ആരെയെങ്കിലും കുറ്റപ്പെടുത്തണമെങ്കില്
അത് റൊട്ടി ഉണ്ടാക്കുന്ന ആളെയാണ്.
നമ്മള് എന്ത്
കൊടുക്കുന്നുവോ, അതാണ് തിരിച്ചു ലഭിക്കുന്നത്.
എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമ്പോള്,
ചെയ്യാന് ഒരുങ്ങുമ്പോള് സ്വയം ചോദിക്കൂ, എനിക്ക് കിട്ടുന്നതിനു പകരമായി അതെ
മൂല്യം ഞാന് തിരിച്ചു നല്കുന്നുണ്ടോ? നേരും നേരുകെടും സ്വഭാവം ആയി മാറുന്നു. ചിലര്ക്ക്
കള്ളത്തരങ്ങള് ശീലമാക്കി മുഖത്തുനോക്കി
നുണ പറയാന് കഴിയുന്നു. ചിലര് നുണകള്
പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു സത്യം എന്തെന്ന് അറിയാറെ ഇല്ല.
അവര് പക്ഷെ ആരെയാണ് വഞ്ചിക്കുന്നത്, സ്വയം അല്ലാതെ.
No comments:
Post a Comment